İsa Atakları | Çağrı Topsöken | Şiir (Muhammed Münzevi)

Âdem’den beri ilk kez tüm gökyüzü gül koktu Yıldızlar gözlerini gördüğünde Dilruba’m Yüzünden uzak kalan bütün her şey soğuktu Sen sarı saçlarını ördüğünde Dilruba’m …. İzin verme pejmürde gönlüm sensiz delirsin Bazen bulunmaz nimet, bazen yağmur olursun Rüzgâr değse yüzüme aklıma sen gelirsin Zaman beni çöllere sürdüğünde Dilruba’m …. Bakışların...

^^ Ben konuk severim, amma velâkin; Misafir dediğin, bu kadar kalmaz. Patlıyor başım bak, olamam sakin, Seni çekenlerden gayrisi bilmez. Biz bu hengâmede kaldıkça daha, Daha çok kesişir yolumuz bizim. Suratıma bakıp kalkarsan şaha, Dalgada savrulur, salımız bizim. Boynumun çıkrığı çekmez bunu bil. Çekmez bu kantarın topuzu inan! Haydi, şu...

Kilit vurulmuş içimdeki cengâvere; Yana yakıla boyandığım çığlıklarda… Görünmeyen bir yalnızlık bu, Hayat zemherisinde… “Vira bismillah” diye kırmak isterim rotamı; Özgürlüğün geniş kanatlarına, Mavi deniz rıhtımında… Bir dert emperyalizmi; Tutsak eylemiş beni. Ayak tutmaz! El tutmaz! Nefes desen cihazsız solumaz! (Bu şiirin tamamı “Koyu Zaman Seferisi” adlı kitabımda yer almaktadır)...

“Son Sözler Yaşanan Aşkın Mührüdür” Osman Coşkun’un iki kitabını bir araya getiren bir çalışma olarak kendisine ruh buldu. Bu kitapta Osman Coşkun’un 2014 yılında yayımlanan “Gel Bi Çay İçelim” kitabı ile birlikte “Bir Yazarın Karalama Defteri” kitabını okuma şansı bulacaksınız. Osman Coşkun’un en çok satan iki kitabını bir araya getirdiği...

/Mensure/ ^^ Karanlığın koynundan çıkıp her gün doğuyor güneş. Ve sonra da batıyor Gamzekız. Arasında sıkıntılı saatler. Belki yavaş, ama geçiyor. Devamlılık süreci içinde zamanı; mazi, hâl ve istikbal parçalarına bölmek geliyor içimden! Bölemiyorum… Canım sıkılıyor nedense, çok şeyler yapmak istiyorum, ama imkânsızlıklar bir Erciyes gibi yükseliyor önüme Gamzekız. Elbette...

“Kalbiyle yazan kalbe yazar” “Yazma ihtiyacın iştiyaka, iştiyakın aşka dönüşmeli” “Sendeki sen, hep sana ve bir de seni senden iyi bilene kalsın” (Ömer SEVİNÇGÜL) Yaşanılanlar haddizatında olması gerektiği gibi midir? Teslim mi olmak gerekir yazılan kadere yaşanılan hayata yoksa müdahale mi etmek gerekir? Yetişemiyoruz zamana ve yapmak istediklerimize. Nedir bizi...