İçimdeki boşluğu anlamaya çalıştım hep.. Onu anlamaya çalışırken, neden var olduğumu sorgular oldum… Sorgularken bir anlam aramaya başladım.. Anlam aramanın da, anlamsız olduğunu anlamak zaman aldı… Sonra dedim ki kendime; “Sen bir derya’ sın ve denize ulaşmak için akıyorsun yolunda; bazen coşkunluk yapıyor taşıyorsun yatağından… Olsun, ruhun dizginlenemeyen çılgın rüzgar...