Etiket: edebiyat

SERVET YILMAZ’IN DEPREM ADLI KİTABI ÜZERİNE NOTLAR Dilek Özdemir … Hatay İskenderun’da Alper, gecenin karanlığında depremin uğultusuyla, ne kadar zaman geçmişti bilmiyordu. Aynı sarsıntı uğultu bir daha geldi. Alper karyolanın arasına düşmüştü. Saatler, günler, haftalar mı; her şey nereye gitmişti? Annesi babası ne durumdaydı? Bir zaman sonra bir ses duydu....

İNSAN BU İbrahim AYĞIRCI … Doğumu ebenin elinde, İlk ağlaması, kanla yıkanan bebe, Ruhlar besleniyor ince damar bezde Ölümü haber veriyor doğumundaki çizgide. Hangi çocuk ağlamaz bezi kanlı, Uçurdu kocakarı ebe elindeki kuşları, Doğru olan böyleydi acaba yalan nasıl idi? Yalan dünyada insanın ağlaması ta başındaydı. Neyle karşılaşacağı belli, Göğsünü...

ALEIN KENTIGERNA’NIN KASABA ADLI KİTABI ÜZERİNE NOTLAR Arzu Ortaören … Gerçek yargıç, insana asla yanlış karar verdirmeyecek olan yaralanmış vicdanıdır. Sevgili Fatma ile heyecan içinde, harika bir kitap okuduk. Eşlik ettiğin çok teşekkür ederim canım. Çok güzel bir okuma oldu. Nicelerinde buluşmak dileğiyle, sevgiler yolluyorum kucak dolusu. Rockfeland sessiz, sakin,...

Zühre Kız Nezdinde Tâhirlik Ali Rıza Navruz … Herşey bir sebebe bağlanıyor dönüp dolaşıp. Ben sebep/sizliği arıyordum. Yok, yok! Galiba tam tersi; ben senli anları arıyordum. Ama nerde o senli günler ki? Üstelik sinirin, stresin dizboyu yaşandığı günleri yaşıyorum… Gençlikse “başımda duman” Nilüfer kızın dediği gibi, “içimde yılgın rüzgârların ayak...

Büyük Adam Şekeri… —– Ali Rıza Navruz Bizim toplumumuzun dini bayramlarında tatlı olmadan olmaz sevgili dostlar! Hamur işi tatlıdan olmasa da şeker denen tatlı mutlaka bulunur evlerimizde misafire ikram için. Tabii ki bizim evde de bu bayramda dostlara ikram için şeker bulunduruldu. Gözlemlediğim kadarıyla bazı aileler şeker alırken iki cins...

Bayramlar vardı Bayramların tadı damağımda Çocukluğumun ülkesinden Mazilerin ocağında İnsanların ülkesinde Yöresel ocakların otağında Bir heyecan bayram öncesinde Çocukların düşlerinde Annemin evinde misafir Büyükbabamın cebinde Küçük külahların içinde Kırmızı yeşil sarı Dişkıran şekerleri Koca sofralarda yere serilmiş Örtülerin üstünde Şehirden uzak köylere Insan toplulukları Köyleri ziyeret ederken Kızlar pencere önlerinde...

Tanıyalım mı? OSMAN NUMAN BARANUS (1930-2005/ Pınarbaşı-Kayseri) == Ali Rıza Navruz O, yeri geldiğinde aydınlığın bütün suçlarını kalbinde taşıyan, yeri geldiğinde de karanlık gündüzün üzerinde yaşayan bir şairimizdir. Bütün yuvalardan kovulan yaban güvercini oluşu da ayrı bir meziyeti olsa gerek! Osman Numan Baranus şiirlerini Ortadoğu ve eski Anadolu kültürüyle besler....

VE SÜKÛT…! ———- Ali Rıza Navruz “Sessizlik ihânet etmez” Bir denize benzer ruh haline şahitseniz eğer, biliniz ki; sükûtla karşı karşıyasınızdır. O denize benzeyen ruh hâli içinde binlerce renkte düşünce birbirine hiç çarpmadan, dokunmadan yüzerler. Sükûtumuzun benzer anlamlılarına bakacak olursak; “susku” ve “susma” sözcükleri hemencecik göz kırpar bizlere… Sonrasında S.Korkmaz...

Siz onu asık suratlı, sinirli, insanlardan kaçan, hatta hınç dolu biri zannediyorsunuz belki; ama aslında o, ateşli bir ruhla, duygulu bir yaradılışla dünyaya gelmiş, etrafındakilerle samimi ve sıkı ilişkiler kurmak üzere yaratılmış biriydi. Endişeli ve gergindi… Genç yaşta, 1794 yılında, henüz yirmi dört yaşındayken bir köşeye çekilmek, hayatını yalnızlık, sessizlik...

————— Ali Rıza Navruz ^^^ Gönül anam ne olur beni kollarınla sar, Kalayım kucağında sınanan sabrım kadar… Sanki bağlamanın perdeleri birer birer açılıyor ve o perdelerden; bir sevdâ, bir sitem, bir ayrılık türküsünün bin iç ezikliği veren yanık nağmeleri dolduruyordu odanın içini: “Elif dedim, be dedim; Gız ben sana ne...

^^^ Ali Rıza Navruz Türkülerimiz bazen kara tren olur; Yeniköy’ün yokuşunu, Kardeşler’in büküşünü aşarak gurbet ele yâr götürür. Bazen yeşilbaşlı ördek olur türkülerimiz; gönülcüğümüzü göle düşürür. Çoğu kez Mecnun kılar âşığı ve çöller ardındaki Leylâ serabına salar… Ve yine bazen Erciyes’te duman olur bir türkü ve ardından Gazi’nin Boğazı’nda yitik...