Bende ki seni anlatsaydım kitap olurdu belki de,
Tıpkı bir sevda hikâyesi gibi sürükleyen her kelimesinde.
Aşk ile baktığımsın sen şiir gözlüm ayrılığı fısıldayamam ki kalbine,
Uyanamam bir başkası ile evliliğin ertesine.
Yine de sevdim seni mesafeler engel olsa bile,
Küllensin istemedim bu sevgi devam etsin eğer sen de kabul edersen aynı şehrin sabahına merhaba demek istercesine.
Fotoğrafın hep kalbimin üzerinde.
Bazen bakıyorum uzun uzun dalıp gidiyorum suretine,
Senin sevdiğin o şiiri okuyorum belki hissedersin diye.
Ama gözlerim doluyor elimde değil özlüyorum varlığını yokluğunun herbir saniyesinde,
Keşke denk gelebilsem merhaba deyişine,
İki avucumu yanağına koyup hoşgeldin diyebilsem tebessüm edişini seyrederken iki damla gözyaşı ile.
Belki yarın belki birgün uğrarım şehrine,
Geri dönüşü olmayan bir bilet ile.
Evlenir misin benimle
Desem evet der misin denk gelmeden keşke kelimesine,
Bu adamı kabul eder misin bir ömür hayatının hikâyesine.
İlk kez birisini sevmek istedim ben hiç düşünmeden acaba gider mi diye,
En güzel şiirim sensin okumak istemem başka birisine.
Hep benim sevdiğim olarak kal sen olur mu hiç gitme.
Barış KAPKINER