‘EL HÜKMÜ LİMEN GALEBE’
Ali Rıza Navruz
…
Sonuçta yüreğim karar verecek buna! Fakat bu; sana son serzenişim olacak gibi… Daha doğrusunu ve daha açığını söylemek gerekiyorsa, artık ne yağmurun yağmur olması umurumda, ne de senin olmaman. Hatta;
‘’Böyle mi sona erecekti;
Böyle parça parça mı olacaktık?
Bu kadar yalan mı yaşandı her şey,
Hem bana, hem sana yazık..! ’’gibi şarkılar da kookaburra kuşu olmayacak mesajlar getirebilmek için sana…
Yorgunum biliyorsun. Ama bu yorgunluk uzaaak uzak sensiz diyarlara uçmama engel de olamayacak. Olumsuz da olsa pek çok heyecanları tatmak da iyidir elbette. Ama şu masum yüreğin, sürekli bu minval üzre kalması da adını henüz koyamadığım bazı şeylere ihanet değil midir? Teselli şu ki; ben ‘’var’’ değilim o kaydırak zeminde. Pek çok insani değerler, sistemin yanlış yerlerine oturtuluyorsa, benim ayak uçlarımın hiçbir günahı yok bunda… Bilemiyorum can; her ne zaman ki kaldırıp rafa koysam acıları, hep sünepe bir bulut çöreklenir beynime; başlar sızı yağmurları… Bilirim ki sınırsız düşlerimin idam sehpası kurulmuştur gönül meydanıma… Haydi geeeel! Gel ve at bir tekme şu tabureye!..
Oysa can! Oysa; gamzelerini bir yaşam simgesi olarak takmıştım kolyemin zincirine… “Gece ağır ağır sırtını vermekte sabaha. Üzerimde eskiden kalma bir sevdanın yorgunluğu!..” Bir daha… Bir daha… Bir defa daha girme mor boyalı en sevecen odama!
Artık yağmurlar yağsa da hoş, yağmasa da… Esrik bulutlara da sözüm yooook!.. Ötesini bilmem ama; berisinde yarına, düşlediğim önemi vermek var, onu yok etmemek var… Öfkeleneceksin biliyorum, ya da çıldırmalar için bahaneler üreteceksin ey çılgın ruh! Kendini sezgilere açarken yumacaksın gözlerini. Yine kara bulutlardan berrak sular damlayacak. Yani tutuklu hâlin yine başlayacak. Sus! Sus ve dinle delişmen ruhum. Susmazsan Tanrı’nın sesini nasıl duyarsın?..
Galibiyet temennası çakılır ve gidilir… Gök gürler can. O hınzır yağmur yine yağar..! Ve sen mutadın gereği yine olmazsın yanımda… Hiç sitem değil… Kızmıyorum da sana. Gücenmekse haddime değil biliyorsun. Yani galipsin işte! Var olman ne hüküm ifade eder ki?!.. Araplar ne demiş: ‘’El Hükmü Limen Galebe!’’ Sözü açarsak; galibin dediği olur!
Keşkeleri de fırlattım bir yayda gerip. Ohhh!..
Ali Rıza Navruz
