Çocuklarla oynamak

Çocuklarla oynamak

Yusuf İpekli

Ölünce dostlarım
Nereye gömerseniz gömün
fark etmez
Duyarım,
çalan zilin sesi
uyandırır her sabah beni!

Ölünce
Nereye gömerseniz gömün
fark etmez
Oynarım çocuklarla
saklambaç,
mendil kapmaca
yağ satarım bal satarım!

Ölünce
Nereye gömerseniz gömün
fark etmez
Günaydın derim yürekten
yoksulluğa,
pasaklı
siyah, sarı
tembel, tombula…

Ölünce
Nereye gömerseniz gömün
fark etmez
Okurum onları
her çocuğun içinde bir kitap saklıdır
bilirim
Her çocuğun içinde bin kitap…

Ortak olurum çocukların
korku
kaygı
endişelerine
Dört mevsim gibidir onlar
Yoktur yüreklerinde
soğuk
kar
kış
Bilirim mutlu eder onları gülümseyen bir bakış

Ölünce dostlarım
Nereye gömerseniz gömün
fark etmez
unutmam,
hatırlarım,
özlerim onları merak etmeyin
Hepsi benim çocuğum
Çünkü
Hepsi benim çocukluğum…

on dokuz iki bin yirmi iki
yi’ ankara
Yusuf İpekli