ZÂR İÇİNDE

Seher yelinden kopup bir el yukarı
yerden fırlamış dirseğe kadar nâr içinde!

Koşar bir ayak, yaralı ve çıplak
tabanı bulutlara dayalı
dize kadar çekilmiş har içinde!

Bir baş, utanca gömmüş yüzünü
parmaklarını, gözlerini silmiş 
termit, napalm belki de misket
gövdesi kalmış intizar içinde!

Kısık bir ses yayılıyor boşluğa 
sekiyor damdan dama çocuklar

Açılıyor kapı oda oda yarılıyor yürekler
ağladıkça analar, çocuklar az hazan 
çiçekler nazar içinde!

Bilinmez demir kesen, emir kusan
bu taş değmemiş şeytan
akıyor ölümün gözlerinden dirim
gözyaşları pazar içinde!

Anne kalk tabancama su doldur
bak, üstüm başım çöl kalbim zâr içinde!

Zeki Kırhan