ARAMIZDAKİ EN KISA MESAFE-BARIŞ BIÇAKÇI

ARAMIZDAKİ EN KISA MESAFE

BARIŞ BIÇAKÇI

SAYFA SAYISI:99

Yazar 1966 Adana doğumlu olup ilk, orta ve lise öğrenimini Ankara’da tamamlamıştır. ODTÜ Makine Mühendisliği mezunudur. Günümüz roman ve hikayesinin başlıca yazarlarından biri olan Bıçakçı ilk olarak şiirle yazı hayatına girmiştir. Kendine has üslubuyla yazdığı son derece akıcı kitaplarından biri olup birbirinden güzel hikayelere tanık olacaksınız.

Aramızdaki En Kısa Mesafe anne baba ve üç oğlunun seksenli, doksanlı yıllara ait en güzel ve en ilginç çocukluk anılarının yer aldığı toplam 24 hikayeden oluşan eseridir. Kitabı okurken birçoğumuzun aşina olduğu hatta yaşadığı ama unutulmuş olan birçok duyguyu içinde barındıran öykülere rastlayacaksınız. Kitaptaki ayrıntılar o kadar güzel ifade edilmiş ve hatırlanmış ki okurken yüzünüzde istemeden oluşan gülümsemeye engel olamıyorsunuz. Birçok hikayesinde kendinizden bulacağınız çocukluk anılarınıza keyifli bir yolculuk yapacaksınız. Mesela Meltem Sakızı hikayesini okurken bir anda yıllar önce sevdiğim o tadı hissettim.  Pul Biriktirenler hikayesinde anlatılan pullar öyle bir tasvir edilmiş ki yıllar öncesinden bildiğimiz o pullar gözünüzde canlanacaktır. Tüm hikayelerinde kendinizden mutlaka bir şeyler bulacaksınız.

Yazarın özellikle Ankara’dan da bahseden hikayelerini bu şehirde yaşayan biri olarak severek okuyorsunuz. Hem tebessümle, hem de hüzünle okuyacağınız hikayeler bitmesin isteyeceksiniz.  Bütün hikayeleri bitirdiğinizde üzerine geçmişi düşünmeden edemeyeceksiniz. Öyle anılarınız canlanacak ki siz bile hayretler içinde kalacaksınız.

Barış Bıçakçı dingin kafayla keyifle okunabilecek öykülere sahip bir yazar. Yormayan, akıcı bir dile sahip olan yazarın duyguyu okuyucuya geçirdiği sürükleyici, bitmesini istemeyeceğiniz fakat bir o kadar da çabucak biten bu kitabını tüm öykü severlerin okumasını öneririm.

Alıntılar

Bir felsefeci ölü bulunduğunda akla gelecek ilk şüpheli elbette kafasındaki fikirlerdi. (Sf:87)

Hiçbir şey göründüğü, hatta yaşandığı gibi değil! Her şey hatırlandığı gibi. (Sf:97)