YOK KİMSECİK

YOK KİMSECİK

Gezdim Tarsus köylerini,
Köy boşalmış,yok kimsecik.
Sordum halka hallerini,
Köy boşalmış,yok kimsecik.

Üç beç yaşlı karı koca,
Bir cami var, bir de hoca,
Evlerde tütmüyor baca,
Köy boşalmış, yok kimsecik.

Ahırlarda yok bir inek,
Köyde kalmış, kara sinek,
Desem de köylere dönek,
Köy boşalmış, yok kimsecik,

Nedir dedim, buna sebep?
Zor bir hayat, bıkmışlar hep,
Ekmiş, dikmiş ama boş cep,
Köy boşalmış, yok kimsecik.

Umut kalmayınca köyde,
Köylü bitecek belki de,
Çare arıyor şehirde,
Köy boşalmış, yok kimsecik.

Biraz keçi, biraz koyun,
Kalmış ama var bir oyun,
Kadere bükmüşler boyun,
Köy boşalmış, yok kimsecik,

Bu gidiş nereye böyle?
Bu Türk’e kurulmuş hile,
Yıllarca çekince çile,
Köy boşalmış, yok kimsecik.

Güzeldi eskiden köyler,
Dolu doluydu kahveler,
Viraneye dönmüş evler,
Köy boşalmış, yok kimsecik.

Çıkta gezin ara sıra,
Yürek acısı manzara,
Yokluktan düşünce dara,
Köy boşalmış, yok kimsecik.

Albazoğlu durum vahim,
Köylüde fakirlik hakim,
Soralım buna sebep kim?
Köy boşalmış,yok kimsecik.

Ali Akın(Albazoğlu)
18.09.2022