VUSLATA HASRET

Aylar geçti, şimdi yüzüm dönmez sılaya
Hasret çeken bulur cananı araya araya
Sözler afaki, sebeb siz , yalancı ayrılıklar
İçimdeki hasretim hep kanayan bir yara

Kapım açık hoş gelene, tá ardına kadar
Ben ölsem de, kapanmaz mahşere kadar
Hasretlik bende ezelden kalma bir yangın
Penceren açık, gönül kapın bana mı dargın

Göğsüme saplanır yine,kirli paslı, kör hançer
Her bir zerremde durmaz , ölüme kefen biçer
Vuslata engel, çelik duvar olsa da sabır taşım
Umutlarım solmasın diye akar durur gözyaşım

Vuslatın kokusu, hasret diyarında gonca gül
İstemem, ona da aşık olmasın bu deli gönül
Ben yandım, dumansız, alevsiz kor ateşlerde
Umutsuz bir vaka için, yanmasın garip bülbül

Oysa ki… BEN
Sevmeyenlerin bile sevdalısıyım
Beni terk edenlerin de duacısıyım
Hasretle özlem duymayanların,
Vuslata razı olmayanların
Ta yüreğinde gönül sancısıyım

………

VUSLATA HASRET.. Gönül Yangınım…

Yakup SİLAY