Şiir

Tezat hayatlar Bir ucu aşılmaz, ulaşılmaz buzdan dağ Başı dumanlı, acı keder dolu soğuk hayatlar Bir ucu ucsuz bucaksız renkler içinde Güneşi tepeden ışık saçan, papatya tarlası… Neşeyle, hüzün, yanlışla, doğru gibi Hayatın içindeki, yaşanası tezat hayatlar…. Dünyanın bir ucu cennetten bir köşe Bolluk bereket içinde, eğlencenin tavan yaptığı Müsrifliğin...

Dün yine sararmış… Resimleri mektupları karıştırdım.. Dünlerden anılarla mutlu olurum diye.. Nasıl özlem hasret vardı içinde.. Hasret yelkenleri aldı beni ben bende kendimde kayboldum… Hani hep vefasızım hep kendim içindi yaşamıştım… Ben bunca anılardan sonra gelgörki, hâlâ yaşıyormuyum..? Neçok hasret göndermişsin bana bir pul parasına.. Bunca hasrete hangi yürek hâlâ...

Osmanlıdan; Günümüze kadar gelen Nadir de olsa bir kaç tanesi Hala dimdik görkemli heybetiyle Ayakta durmaya çalışan Şimdilerde Sit alanı içinde bulunan Tarih kokan cumbalı, Eski taş evlerimiz Bir zamanların Yeşillikler içindeki Çicekler’le dolu avlusu İki kanatlı büyük kapısı, Kocaman tokmaklarıyla Yaşanmışlıkları içinde Dost meclislerinin toplandığı, Sımsıcak insan seslerinin duyulduğu...

Sev beni, gönlümün oyuncağı, içimdeki haz, ağrısız bedenim, hafiflemiş ruhum, kanatlanmış yüreğim, şahlanan bedenim, mutluluk hormonum, umudum… Al artık al beni götür; Berrak denizine, sıcak sofrana, masum fikrine, saf iklimine. Kimseler görmesin, duymasın, kıskanır. Gece ışıkla uyanır, gündüz dağın ardında, ufukta baharlar canlanır, beni bir buhran alır, yanarım, külün olurum,...

AKAR GÖZYAŞLARIM ŞU GEÇ YAŞIMDA, KADER DENEN NESNE İLE KAVGAM VAR, ONULMAZ BİR SORUN VARDIR BAŞIMDA, HERKESE BOL OLAN DÜNYA BANA DAR. GÖZÜM GÖRMEZ OLDU HER ŞEY BİLİNMEZ, NESNELER BENZİYOR BİRBİRLERİNE, DİZ BAĞLARIM ÇÖZÜK ADIMLAR GİTMEZ, GÖRDÜKLERİM BENZER HEP BİRBİRİNE. SEÇİLMEZ GÖRÜNTÜ TONLAR HEP GRİ, EMİN OLAMIYOR İNSAN NEDENSE, HATLAR...

Nerde hatıralar ? NERDE ANILAR Sendemi gizlidir, gönül defterim? Bütün anekdotlarım, bütün yazılar Sendemi gizlidir, gönül defterim? İnsan okunabilse, sanki bir kitap Gönül yorulupta, düşmüş se bitap Şahitse aşkına, bir gece mehtap Sendemi gizlidir, gönül defterim? Bunca hatıram var, maziden kalan Düzgün yaşamaksa, eğer ASLOLAN MAZİLERE DALIP GİTTİĞİM ZAMAN Sendemi...

Aslında ben hiç kırılgan değildim.. Nasıl kırdın dalım yaprağımı kırıp yok ettin ki .. Tuğba, dalları gibi yerlere eğildim kimse sormadı neden diye… *** Gönlümde tuğba yaprakları yerlere eğilir… Her esen rüzgar estiğinde duda gibi ilenirim yaratana… *** Kırılmadım kimseye… Güvendiğim insanlardan uzaklaştım.. En güzel aşk yaradana dualarımda her anımda...

https://www.youtube.com/watch?v=Ig8esNrIe8A

Vicdan diyorum vicdan! İnsanlığın sınıfta kaldığı vicdan Hep var gibi görünüp, aslında yok olan Büyüklerin yüreklerinde hayat bulamayan Terazilerin ölçemediği, benlik davasında Narsist düşüncelerin kimliklerinde olmayan vicdan Ah be hayat! İnsanlık hep çocuk kalsaydı Çocuklar hep gülseydi Ne güzel olurdu! Sevdalar çicek açar, Semada uçan kuşlar, Ummanların derinliğindeki balıklar Doğanın...

Gittim gittim varamadım Çok mu kaldı az mı kaldı Şu yaramı saramadım Tat mı kaldı haz mı kaldı *** Ateş yaktım ama söndü Çevirdiğim doğru yöndü Mevsimler tersine döndü Kış mı kaldı yaz mı kaldı *** Yüce dağlarda kar vardı Eskiden eş dost yar vardı Utanma vardı ar vardı Kız...

https://www.youtube.com/watch?v=IIER5I77yVU