EDEBİYAT

Geleceğe umutsuz bakışlarla geçmişe baktırıp güzelmiş deyip/ dedirterek ağlatacağım kendimi ve sizi… Sevinçle kapalı gözlerinizi açacağım turfanda insanlık mevsimine… Eskiden Utananların evi barkı parası pulu var şimdilerde ! Ya insanlık… Kaç kişide kaldı ? Ya da kaş kişi arsızlıkla heybesini doldurdu… Bir laç sözüm olacak ! Unutun tüm duygularınızı, çıkın...

Eylül ayı yazı bitirir Kış geliyor diye haber verir Ben Eylül’ü o yüzden sevmiyorum  Hem hüzün mevsimi  Kışın habercisi Yeşil yaprakların Sararıp solması Bana hüzün veriyor  Eski insanlar  İnce hastalık derlermiş  O hastalar Eylülde  Rahmetli olurmuşlar  O yüzden kimse sevmezmiş  Eylül ayını Ve döküm ayı derlermiş  İnce hastalar gittiği için ...

Dinle oğlum çırak söylediğimi anlamamışın Söylediklerimi kulak ardı etmişsin  Sen hiç bir şey öğrenmemişsin Kuru ağaç gibi kalmışsın  *** Dinlemedin demek ki ihtiyar ustanı Kapatmışsın söylediklerime kulaklarını Anlatamamışım sana hayatı  Seç dedim sahte olan dostluklarını *** Demek ki beni hiç dinlememişsin çırak  Desem ki sana ahmak  Değilsin ki sen ahmak ...

                                                                                                                            Halide Halid “ÖNCE VATAN” serisinden:                                                  Senin cennetine muhtacım… Hayat dediğin mücadelelerle hüzünlü ve mutlu sürprizlerle dolu bir yerdir. Bakarsın sana beklemediğin yerde, beklemediğin anda öyle bir darbe vurur ki donup kalırsın. Ve yahut da seni öyle mutlu eder ki, yine de donup kalırsın. ŞEHİT ömrüne bunları yansıtamıyorum, çünkü...

Çuvaldan elbise… Her elbisenin altında yatan bir hikaye olduğuna inanırım, fakat çuvaldan yapılmış bir elbisenin fikri beni özellikle heyecanlandırdı. Araştırmalarım sırasında, 1930’lu yıllarda yaklaşık 3.5milyon kişinin zorunluluktan çuvaldan elbise giydiğini öğrendim. Günümüzde istediğimiz her şeyi rahatça giyebiliyoruz, peki ya o zamanlar? Kavurucu sıcaklarda bir çuvaldan elbise giymek zorunda kalmanın nasıl...

“Aklım uzun kış gecelerinde,Temmuzun soğuğu içimi üşütür. İçim ekime gider, örtünür kederler. Beyazda daha güzeldir renkler; ölüm daha güzeldir ocakta, yürekteki yangınlar görülmez soğukta. Bakışlar soğuk, acılar soğuk, vedalar soğuk; mevsim soğuk, bacası tüten bir evi garipsemez kimse. Gülfer Paray

Hayırlı günler dilerim Arkadaşlar! Cicero diyor ki: Bilgisizlik, İnsanın gönül rızası ile istediği bir talihsizliktir… – – – – – – – – – – – – – – Hakikaten esef verici… Böyle bir şeyi hangi ahmak ister ki… Okuyunca çok şaşırdım… Şimdi bu zatın kim olduğunu da yazalım ki;...

Sorma, sual etme, yorma sen seni Batını, zahiri gördüm de geldim. Sırrı hakikatin sonsuz bendini Kendi ellerimle ördüm de geldim. *** Hamdım, yandım, piştim, kapıda kaldım Bazen bir uykuda ummana daldım Elham’dan, İhlas’tan dersimi aldım Kırkların cemine girdim de geldim. *** Pirin huzuruna postumu serdim Bacı, kardeş ile ikrarı verdim...

Derdine meftun bir yüreğim var,, Aşkına bizar olmuş kocaman bir sevda.. Gittiğin yerlerde bir yâd’ına eremedik,, Sevsende sevmesende ne anlamı var..? Derdi sükûta son söz/ vurgun ise Feryadı figana çaremi var..? Beklemek umut mu sanıyorsun Mevsim döndü hazana,, Seviyorum demenin ne faydası var..? Mahkûmiyetimi aşkına ödülmü sandın,, Prangalar çoktan pas...

Beni asmadan önce mavi gökyüzünü anlatın O maviliklerde uçan kuşları anlatın, süt beyazı bulutları ve rengârenk uçurtmaları… Maviliklerde uçmayı öğretin bana ardından yağmur gibi onurlu ölmeyi… *** Nasılsa şiirlerimi asamazsınız, kalemimi, defterimi, kimliğimi, çocukluğumu… Dilerim hırpalamazsınız benden geriye kalanları *** Adı belli bir şehirde doğmuşum, şimdi adı saklı bir şehirde...

Beraber içtik bir çay ve kahve Altın boynuz Haliç ile birlikte Piyerlotinin kendi cafesinde Piyerlotide iştirak etti bize Ağaçlar şarkı söyledi yürekten bize Kuşlar çay ve kahve ikram etti Yeni bir romana başladı piyarloti Romanın ismi ayrılık ve hasretti Dertleştik üçümüz hep birlikte Ağaçların o güzel gölgesinde Bakarak galata köprüsüne...