EDEBİYAT

=== Ali Rıza Navruz Bir sanatçı için en can sıkıcı durum nedir bilir misiniz? Her halde öldükten sonra “badem gözlü” olmaları. Ölmeden önce kör idiler demek istemiyorum yanlış anlaşılmasın konu. Yani bir sanatçının hayatta iken değer görmemesi, ürettiklerinin ise yeterince önemsenmemesidir. Böyle sanatçılar hayatta iken ne ekonomik açıdan rahat olurlar,...

– I – Yankımaları isminin süslüyor semasını İçinden geçtiğim şehirlerin. Razı olduğu besbelli gönderdiğim selamlardan Meşk üzre ,okkalı çırpınışları denizin. İstakoz çarşılarında bando, Bir partal tezgahın üstünde sımsıkı İki akrep sokulmuş soğuğun iliğine. Rehavet içinde putreller, hasret ıtrı Karanlığa sitem üzre istasyon… ve raylar Acı bir çığlık giyotin bıçağında, inim...

Sıkıntı verir insanlara, insanın doğasına yakışmayan her türlü söz ve aykırı davranışlar. Kim olursak olalım, mevkii ve makamımız ne olursa olsun; nihayeti insanız, düşünen karar verebilen sağlıklı bir insan. Aklı başında, onurlu ve saygın. Şartlar, bir şekilde özümüzde bulunan bazı vasıflarından ötürü bizi ön plana çıkartmış olabilir. Bu durumu, eldeki...

“Yolun Sonunda Kendimizi Bulmak: İçsel Dönüşüm ve Bilgelik” Yolun sonunun nereye çıkacağını bilemeyiz. Önemli olan yola devam edebilmektir. Her dönemeçte insan biraz daha yorulur. Yorgun adımların durağına ulaşır… Hayatın iniş çıkışları yoldaki izleri taşır. Asıl yolculuk sonsuzluğun ardında gizlidir! Yıldızlarla dolu gökyüzü, sonsuzluğa açılan bir kapı gibi parlıyordu. Yolun sonu,...

“Kibritsin! Elbette yanacaksın, bu senin en doğal hakkın. Hemen şimdi, hatta diğerlerinden de önce sen yanmalısın. Hadi, tut ki yandın. Zamansız, ansızın. Yandığın gibi tükeneceksin. Çünkü sen kibritsin… İstiyorsun ki bir an önce olsun bitsin. Peki ya hiç düşündün mü sen onlardan hangisisin? Sabahları keyif için yananlardan mı, karanlıkta kalınmışken...

H Ü S N Ü H Â L Ali Rıza Navruz “O yüzden; Selam olsun tuttuğu eli bir ömür bırakmayana, O elin demlediği çayda huzur bulana…” Rahmetli Edip Cansever bu günlerde yaşamış olsaydı, tuttuğu eli bir ömür bırakmayan ve o elin demlediği çayda huzur bulan birini bulabilir miydi acaba? Ben...

Yazar… Yazar okuyucunun tenkitlerini bekler. Tenkit asırları aşan bir doğu geleneği… Ve bu gelenek kutsal vazife gibi devredilmiş. Devredilenleri gıda yapmak ve zevkin doruğunda yaşatmak yazarlara düşen görev… Doğu’nun devredilen kitapları tatlı gıda… Cesaretle yüklenen kitapları zevkle okudum. Herkesin çadır hokkabazlığına çıktığı bugünlerde düşüncenin hala var olduğunu ispatlamaya çağırmaktaydılar. Çağıranlarla...

Çocukluk yıllarımdı. İlkokulu köyde okudum. Resim dersindeyim. Semiha Öğretmenimiz derste ödev verdi. -Çocuklar bugün ödeviniz bir ağaç çizmek, hadi başlayın. Sınıfta olan bütün öğrenciler ellerine boya kalemlerini aldı. Renkli kalemlerin sesleri ve öğrencilerin coşkusu etrafta tatlı bir telaş oluşturuyordu. Her bir öğrenci hayal gücünden doğan rengârenk ağaçlar, minik parmaklarından resim...

BEN ÖLÜYÜM SEN CANSIN Dilaver Karagöz … Aşk mı ..? O da ne..? Sigara dumanları esir ediyor bu dakikaları… Zaman, eski bir cennetin şimdiki cehennemini sanki .! Ve hatırla: O çiçekli perdelerin örttüğü pencerelerin gençliğini….. O halde bileceksin sen, bu günün ayrılık acısını..! Acı ömür, Bilmezsin elbet neler yaşanıyor….. Kendimi...

DAĞLAR Yusuf Değirmenci … Gözlerim yüzlerce güzele baktı Seçtim ben gönlüme tekini dağlar Sevda fışkırarak, sinemden aktı Yazdı karşılıksız çekini dağlar Sönmek bilmez ateş düştü bağrıma Sevgi buram, buram, kokar burnuma Habersiz gidişi gitti ağrıma Sapladı ayrılık, okunu dağlar Söküp atamadım aşkı sinemden Canan ilham almış telli senemden Hiç farkım...

DÖNÜŞ Erbil Boztepe … Nedensiz fırtınaların içinde kaldım. Dağların hep doruklarına sevdalandım. İmkansız aşkın sokaklarında dolaştım. Çaresizlik içindeyken bile teslim olmadım. Bir tek dönüşün bitişin olacağını anlayamadım. Hasretler dönüşlere ayarlıdır. Anlar dahi yudum yudum sayılır. Zaman yaklaştıkça heyecanlar şahlanır. Dönüş başlar, kavuşmalar zılgıt çeker. Oysa senin dönüşün kurşun olur sevdamın...