Deneme/İnceleme

“Anlamlı İlişkiler Kurma ve Sürdürme Sanatı” Etrafımızda birçok kişi var birçok kişiyle dostluk kuruyoruz ancak bir o kadar da kendimizi yalnız hissediyoruz. Peki iletişimde neleri eksik veya yanlış yapıyoruz? Kimine değerinden fazla anlam ve değer yüklüyoruz, kimineyse de hiç değer vermiyoruz. Böylece gerçek fırsatları göremiyoruz! Dostluk, hayatın en kıymetli hazinelerinden...

Kalbin aynası. Tıpkısının aynısı. Ne katı ne de sıvı. Sanırsın bir kayısı. Oysa ne sarı ne de kuru. Bazen yaş, üstündeyse kaş. Bilmece gibi oldu tarifi biraz, ama adresi de baş. Evet kesin olarak söyleyebileceğimiz tek şey belki de bu, başta olması. 2 tane oluşu bile genel tanıma giremez, çünkü...

^^ Ali Rıza Navruz Özge halden, öze düşüş diye bir durum var mıdır sizce? Ben bilmiyor/bilmek istiyorum doğrusu. Çeşminüz nemnâk olursa, kırk kırlangıcın kırık kanatlarından sessiz çığlıklarla düşersin o yere herhalde… Gün görmeyi sadece güneşi görmek olarak algılamadığımız zaman, eli ayağı bağlı sevda sürgünü olmamak mümkün mü sizce? İşte bu...

Eskiden dostluklar vardı. Köylü köyünde, şehirli şehrinde dostuyla yaşardı. Herkesin hayatı dostuyla tek yaşamdı. Dünya daha bir küçüktü. İnsanların birkaç dostu olurdu ama dostlarıyla beraber hitap ve muhatap bir haldeydi. Ama bugünün sanal dünyasında bire bir sabit dostluklar kalmadı. Dostlarla beraber çocuklar da değişti. Çocuklarımız da artık bizi tanımıyor. Doğrularımızı...

=== Ali Rıza Navruz Bir sanatçı için en can sıkıcı durum nedir bilir misiniz? Her halde öldükten sonra “badem gözlü” olmaları. Ölmeden önce kör idiler demek istemiyorum yanlış anlaşılmasın konu. Yani bir sanatçının hayatta iken değer görmemesi, ürettiklerinin ise yeterince önemsenmemesidir. Böyle sanatçılar hayatta iken ne ekonomik açıdan rahat olurlar,...

Sıkıntı verir insanlara, insanın doğasına yakışmayan her türlü söz ve aykırı davranışlar. Kim olursak olalım, mevkii ve makamımız ne olursa olsun; nihayeti insanız, düşünen karar verebilen sağlıklı bir insan. Aklı başında, onurlu ve saygın. Şartlar, bir şekilde özümüzde bulunan bazı vasıflarından ötürü bizi ön plana çıkartmış olabilir. Bu durumu, eldeki...

“Yolun Sonunda Kendimizi Bulmak: İçsel Dönüşüm ve Bilgelik” Yolun sonunun nereye çıkacağını bilemeyiz. Önemli olan yola devam edebilmektir. Her dönemeçte insan biraz daha yorulur. Yorgun adımların durağına ulaşır… Hayatın iniş çıkışları yoldaki izleri taşır. Asıl yolculuk sonsuzluğun ardında gizlidir! Yıldızlarla dolu gökyüzü, sonsuzluğa açılan bir kapı gibi parlıyordu. Yolun sonu,...

“Kibritsin! Elbette yanacaksın, bu senin en doğal hakkın. Hemen şimdi, hatta diğerlerinden de önce sen yanmalısın. Hadi, tut ki yandın. Zamansız, ansızın. Yandığın gibi tükeneceksin. Çünkü sen kibritsin… İstiyorsun ki bir an önce olsun bitsin. Peki ya hiç düşündün mü sen onlardan hangisisin? Sabahları keyif için yananlardan mı, karanlıkta kalınmışken...

H Ü S N Ü H Â L Ali Rıza Navruz “O yüzden; Selam olsun tuttuğu eli bir ömür bırakmayana, O elin demlediği çayda huzur bulana…” Rahmetli Edip Cansever bu günlerde yaşamış olsaydı, tuttuğu eli bir ömür bırakmayan ve o elin demlediği çayda huzur bulan birini bulabilir miydi acaba? Ben...

Yazar… Yazar okuyucunun tenkitlerini bekler. Tenkit asırları aşan bir doğu geleneği… Ve bu gelenek kutsal vazife gibi devredilmiş. Devredilenleri gıda yapmak ve zevkin doruğunda yaşatmak yazarlara düşen görev… Doğu’nun devredilen kitapları tatlı gıda… Cesaretle yüklenen kitapları zevkle okudum. Herkesin çadır hokkabazlığına çıktığı bugünlerde düşüncenin hala var olduğunu ispatlamaya çağırmaktaydılar. Çağıranlarla...

Büyük Adam Şekeri… —– Ali Rıza Navruz Bizim toplumumuzun dini bayramlarında tatlı olmadan olmaz sevgili dostlar! Hamur işi tatlıdan olmasa da şeker denen tatlı mutlaka bulunur evlerimizde misafire ikram için. Tabii ki bizim evde de bu bayramda dostlara ikram için şeker bulunduruldu. Gözlemlediğim kadarıyla bazı aileler şeker alırken iki cins...