Yarışma Şiir 25

Ramazan Yılmaz Sen bir menekşenin deli rüzgarda kopan yaprağı Bense o rüzgarda savaşmaya mecbur kartal Tutsam seni alsam yanıma sonun olurum Bir imkansız sevda yoludur kalbimizdeki Ben bir yunusum gezer dururum sularda Sen bir nazlı ceylan otlayan yaylalarda İçimde bir yangın dışımsa seraplarda Bir uhde ki yakar ruhu her iki...

       Elif Ahsen Yıldırım  Gölgesi ölüm karanfilden bitap Güz sarısından hallice benzin, Tutuyor, tutacak başımı Bir eliyle çembere alacak. Yumuşakça ağlasın nehrim, Adımı bırakırken telli vatanlara, Beni buluyor, bulacak yarınımı Bir eliyle denize savuracak. Hayır, çocuğum tıkamasın kulağını, Tırnakları toprak dolmasın, Belki öldürüyor, öldürecek kanımı Bir eliyle gözünü...

Geldiğimiz hayatın başrolü mü olmak istersiniz, yoksa figüranı mı?Bu tamamen sizin elinizde. “Nasıl olacak?” dediğinizi duyar gibiyim.Önce kendinize bir karakter seçin. Ne olmak istiyorsunuz?Binlerce insanın hayatına dokunan bir doktor mu?Yüzlerce evi şekillendiren bir mimar mı?Yoksa sahnede herkesin hayranlıkla izlediği bir başrol mü?Bunlar sadece birkaçı…Düşünsenize, siz gittikten sonra bile o evlerde...

  Direniş değildi bu; tüm vücudu sarmış, fayları kırık bir kabullenişe diş göstermek. Uyandırmak istedim. Su fırlattım yüzlerine, saçlarından bir tel çektim. Vurmadım, kırmadım, sadece sarstım, silkeledim.   Uyanmadılar; belki de istemediler. Kulaklar taş örmüş, gözler kepenk indirmiş, idrak entübe edilmişti.   Erdem adına ne varsa; bugün satan, yarın alan...

Mustafa ÖZMEN Neler gelip geçti de, sen düştün üzerimde, Çiçeklerde yoktu yamaçlarımda baka kalasın, Asırdan kalan taşlı bir yolum, Vadetmek bir kenara ot ile çiçeği ayırt edemem, *** Gök gürültüsü yağmur yoksa üzülürüm, İstemezler verimsiz derler adıma, Kuru toprak benim! Yağmur çamur sen olursan severler beni. *** Ukde kalsa da...

Yaren Niran Tatar Çaresizlik kıyıya vurdu,Tüm gemileri güverteye çekin. Tersaneler doldu taştı;Elimizde kalan iki balıkçı teknesi:Birine umutlarımı,Diğerine inançlarımıYükleyin tekneleri… Geri çekilin. Sırılsıklam ıslandım lodosta,Günaha bulandım tepeden tırnağa,Tanrıdan diledim bu gece,Seni ve sende kalan beni. Geriye dönmem dediklerimi,Hatırlamaya çalışırken buldum kendimi,Elimde eskimiş, garip bir eskiz kaldı.Kaybettim eve dönüş yolunu,Oysaki mıh gibi...

Semih Selcik Ben tavanarasındayım, sevgilim,Seni özlüyorum anılarımızın tozunu alıyorum..Eskimiş olup olmadığını sorguluyorum;Yeniden yeşerir mi kurumuş çiçekler, idrak edemiyorum. Ne hâlet-i ruhiyedeyim? Bilmiyorum, nefes alamıyorum!Nasıl ayaklanacağım? Bir ümit bekliyorum.Neden şimdi birbirimize meçhulüz? Hayret ediyorum!Niçin diye izini sürmekten, kendimi yiyip bitiriyorum. Bu defterin sahifelerinde nefes almaya çalışıyorum,“Bu kadar mıydı sevgimiz?” diye düşünüp...

Buğra Kavukçuoğlu Düşünce; pasaport sormadan sınır geçen bir kuştu bir zamanKanatlarına damga vuruldu: izinli uçuşlar harici yasakGök kime aittir? Rüzgârın nüfusu var mıdır?Sorular, sorgular, insanın doğuşuyla yaşıttıİfade; meydanda satılan simit gibiydi önce, herkesindiSonra fiyatı yükseldi, satın almak yetmediKimlik gösterdin, sicilin konuştu, korkun imzaladı fişiniArtık simitçilerin hepsi sivil polisti Otorite; beton...

Leyla SAPMAZ İyilik bir tohumdur, ekeriz sessizce;Karşılık beklemez, büyüsün isteriz gizlice.Ne bir borç defteri ne de bir mülkiyet,O sadece gönül sadakası, ruhumuza niyet. Fakat o vefasızlık…Sinsi bir ayazdır,Beklenti yok sanarken, kalpte bir sızıdır.“Oysa ben…” diye başlayan o yarım cümle,Yakar canımızı, döndürür bizi dünden güne. Deriz ki:”Yabancıya olsun bu altın taneler,”Tanıdık...

BAHADIR BORANLI Bugün bir iyilik yap kendine beni öldür,Ben senin ihtirasın, nefretinim bir yerde.Ne derlerse desinler beni hemen öldür,Gölgen gibi peşinde günahınım bir yerde. Kurtul benden sessizce kör kuyularda bırak,Darağacı kur bana ya da kor ateşte yak,Ya da vahşi celladın kemendinde boğarak,Öldür! Ben günahların şahidiyim bir yerde. Artık sen ben...

İbrahim Halil BAYRAM  Bir özlemin, bir kaybın ve sessiz bir kabullenişin üç hâli bazı gecelerkelimeler, suskunluğun tek tanığı olur.Bir bakış, bir sessizlik, bir gidiş… Hepsi birer yankıya dönüşür içeride.Bu satırlar, bir kalbin kendiyle konuşmasıdır; ne bağırış, ne unutuş.Sadece var olan acının, özlemin ve kabullenişin sessiz dili. “ Yağmurun Ardında Kalanlar”...