Etiket: şiir

(Kaybolan Kız Çocuklarına) Bir sokak lambasının altında kaldı son gülüşün, Bir oyuncak bebek hâlâ seni bekliyor kapının önünde. Adını fısıldıyor rüzgar — Kırık duvarların arasından, Bir annenin uykusuz duasına karışarak. *** Küçüktün… Dünyanın karanlığı sana hiç anlatılmamıştı, Kır çiçekleri toplamak kadar saf bir düşle yürüdün, Ama gölgeler, masalların bile karanlığından...

Daha ön üç yaşındaydıDera’da yaşayan Hamzave çok cömertti.muhtaçken kendisi,benim bir döşeğimbir tas da çorbam varama bu çocuğun hiçbir şeyi yokdiyebilecek kadarannesine Daha on üç yaşındaydıgözaltına alınıpher türlü işkence altındaşehit edildiğinde Hamza,Suriye hapishanesinde,yurdunun toprağına düşenen değerli tohum olarak,sadece Dera’daki kuşatmayıprotesto ettiği için Hamza’nın naaşıteslim edildiği gün ailesineşimşekler çaktı gökyüzünde,belirsizlik ve korku...

Duvarına yaslandığım bir köy eviydi Çamurdan sıvaları ağlardı her yağmurda İki göz odası sofaya çıkardı, sofası çocukluğuma. “Hay ocağı sönesiceler” intizârıydı gelin bacının Hem elinde çubukla kovalardı bizi de hem gülerdi Sinerdik o evin kâh harımına, kâh damına Nasıl da sığardık bilmem ki azıcık duldasına Çocuktuk ya hani, ondandı zâhir…...

Kalbimde telaşlar beni ellerinde yoğurdu. Seni beklerken bulutlar yerlere düştü. Sen diye düşünürken hayatım elimde kaldı. Varış yolu mucize; tünelim sonlu bir mücadele. Yakarışım var çeşnisi çeşit. Yıldırım düşmüş gibi oluyorum bazen sanki dünyadan bir kesit. Bu nasıl bir dil bilimi beni benden alan bir nesil tehdit. *** Ne yapsam...

Kum üstüne kurulmuş şehir, düşler, umutlar…Hayali uçurtmalarıyla güneşi arar çocuklar…Bir parça ekmek, karın tokluğu,Ölüm korkusu olmadan yaşamak nasıl bir şey…Bilmek ister Gazze’de çocuklar. Kum üstüne kurulmuş şehir, umutlar, düşler, mavi Gök kubbe…Nereden bilsin Gazzeli çocukİnsanlığın vicdanının da kumdan olduğunu…Seslendikçe, tutunmaya çalıştıkça,Gözleri, nefesi, kumlarla örtülüpNefessiz kalacağını… Gazze’de yıldızlar kayar,Eksik olmaz akbabalar...

Erhan Özdemir  Hayat yalan, yaşananlar yalan, sözler yalanYüreğimde gizledim yaşadığım ne varsaÖyle derine gizledim ki… Vicdanım el vermedi anlatmayaYarım kalan aşkımı… Seni seviyorum hala seni seviyorum. Rüyalarım gibi bana huzur veriyorsunEtmedim tövbe, aşkıma dair, sevgime dairŞimdi dolu dolu yaşıyorum yanlızlığımıTakmıyom kafama beni üzenleriGitti şimdi arkasına bile bakmadanEn son ben gülecegim, o benim için...

​Kilitli kapıların ardında ne zamandır bekliyorsun? Gözlerinde birikmiş hüzün, dudaklarında yarım kalmış bir tebessüm. Oysa gökyüzü aynı, güneş yine aynı renkte. Sadece sen, eski bir fotoğraftan fırlamış gibi donuk ve sessiz. ​Aç pencereni. O kalın, o ağır perdeni çek. Gör bak, şehir hala nefes alıyor, ve rüzgar, biliyor musun, sana...

               . /././. İki el, iki ayak varÇeşitlilik derisindeBaş – göz ile yol alır da;İnsan bunun neresinde? ***Baktığında

Şimdi bana kalan, bir avuç yalnızlık, biraz da sabır, biraz da  kaybolmuşluk *** Hayatın kıyısında oturuyorum, ne içine çekiyor beni dünya, ne dışına atıyor. *** Bir yerdeyim, yok sayılmakla unutulmak arasında. Bir ses var içimde, ama duyan ben değilim. *** Gözüm göğe takılıyor bazen, bir yıldız kayıyor ama ben dilek...

Düşünenin dostu yok, düşenin bu dünyadaÇöplüklerde mücevher arayıp da dururuzGayretler – idealler, esirdir cehaleteHayalle oyalanıp, yuvarlanıp dururuz/1Bekleyerek yorulduk, olduk bir tür hayaletTerazisi bozuksa, hukuk dengesiz aletBiz onu bu dünyada, aradık sorduk ammaDura dura küflendi, bayatladı adalet/2Dünya ciro edilmiş; yamyamlara, puştlara,Yağmurda susuz kaldık, sürgünüz yokuşlaraİyi niyet istismar, kötü niyet baş tacıDoğruluk...

Kalemin Gücü Platformu olarak, ilkini düzenleyeceğimiz şiir yarışmasına, aşağıda belirtilen  koşullar doğrultusunda ve verilen süre içerisinde eserlerinizi bekliyoruz. BAŞVURU SÜRECİ: 01 Kasım 2025 / 15 Aralık 2025 tarihleri aralığında olacak. Akabinde gönderilecek olan eserler değerlendirmeye alınmayacaktır. BAŞVURU KOŞULLARI: 1- Yarışma, 18 yaş üzeri adayların katılımına açıktır. 2- Kalemin Gücü Platformu...