Etiket: şiir

Mustafa ÖZMEN Neler gelip geçti de, sen düştün üzerimde, Çiçeklerde yoktu yamaçlarımda baka kalasın, Asırdan kalan taşlı bir yolum, Vadetmek bir kenara ot ile çiçeği ayırt edemem, *** Gök gürültüsü yağmur yoksa üzülürüm, İstemezler verimsiz derler adıma, Kuru toprak benim! Yağmur çamur sen olursan severler beni. *** Ukde kalsa da...

  Ruhun Mevsimi, adını taşıdığı gibi insan ruhunun mevsimlerini sessiz ama derin bir içtenlikle anlatan bir şiir kitabı. Bu kitapta okur, yüksek sesle konuşan imgelerden çok, fısıldayan duygularla karşılaşıyor. Aşk, özlem, yalnızlık, umut, kırgınlık ve yeniden ayağa kalkma hâli; her biri gündelik hayatın içinden, tanıdık sahnelerle şiire dönüşüyor. Keziban Arıkan’ın...

Gülin Gerçeker Şehir, her sabah olduğu gibi saat yedide aynı tonda uyandı. Gri bir titreşim. Dev ekranlar, binaların cephelerine yapışmış devasa gözler gibi aynı cümleyi fısıldıyordu: “Toplumsal Denge İçin Sessizlik.” Mira, yatağından doğrulurken bileğinin iç kısmındaki küçük metal halkayı yokladı. Yerindeydi. Herkesinki gibi. Konuştuğun, düşündüğün, hatta bazen hissettiğin her şey...

Leyla SAPMAZ İyilik bir tohumdur, ekeriz sessizce;Karşılık beklemez, büyüsün isteriz gizlice.Ne bir borç defteri ne de bir mülkiyet,O sadece gönül sadakası, ruhumuza niyet. Fakat o vefasızlık…Sinsi bir ayazdır,Beklenti yok sanarken, kalpte bir sızıdır.“Oysa ben…” diye başlayan o yarım cümle,Yakar canımızı, döndürür bizi dünden güne. Deriz ki:”Yabancıya olsun bu altın taneler,”Tanıdık...

Kasım Kara Sevgiyle büyürüz her bir adımda, Dostluklar filiz verir gönül tadında. Bir olur yürekler aynı çağrıda, Kalpleri birleştiririz sevdanın yolunda. Bir gülüş yeter ki bahar gelsin dile, Kırgınlar barışsın sarılsın ele. İyilikle yürürüz gönül emriyle, Sevgiyle büyürüz bu güzel dünya ile.

BAHADIR BORANLI Bugün bir iyilik yap kendine beni öldür,Ben senin ihtirasın, nefretinim bir yerde.Ne derlerse desinler beni hemen öldür,Gölgen gibi peşinde günahınım bir yerde. Kurtul benden sessizce kör kuyularda bırak,Darağacı kur bana ya da kor ateşte yak,Ya da vahşi celladın kemendinde boğarak,Öldür! Ben günahların şahidiyim bir yerde. Artık sen ben...

İbrahim Halil BAYRAM  Bir özlemin, bir kaybın ve sessiz bir kabullenişin üç hâli bazı gecelerkelimeler, suskunluğun tek tanığı olur.Bir bakış, bir sessizlik, bir gidiş… Hepsi birer yankıya dönüşür içeride.Bu satırlar, bir kalbin kendiyle konuşmasıdır; ne bağırış, ne unutuş.Sadece var olan acının, özlemin ve kabullenişin sessiz dili. “ Yağmurun Ardında Kalanlar”...

Dil Aver Karagöz (Gönle Giren Şair) Yazmış;  Neşe’i muhabbetin dibini bulmuş, varlığın şahikasına ermiş bir zat’ı muhterem! Hep umutsuzluk hep acı yazıyorsun,  Çık şu duygusal zihinden!  Biraz mutlu ol, mutluluk yaz.  Çürümüş köhne yaşantıların neyini yazayım ki!  Hem haddim değildir insanlığı yazmak, insanları düzeltmek!  Haaaşaaa, haaaşaaa….  Yaradanın işine karışılır mı? ...

​Ben, senin gittiğin günün ertesiyim, Boşluğa düşen kelime, yarım kalan cümle. Dünden kalma bir hüzünle uyanan sabah, Ama seni ilk defa görmeyecek olmanın O dayanılmaz ağırlığıyla. ​Pencere açılmıyor artık, ​Güneş omuz silkip geçiyor şehirden, ​Kahve tadı acı, İçimde birikmiş, tortusu sensizlik. ​Dün, ayak izlerin vardı kapının önünde, Bir ihtimal dönersin...

Hikmetinden sual olmaz ey Tanrım Dikeninden fazla, güllerin de varHer türlü enerji, sunmuşsun ammaBir türlü şarj tutmaz pillerin de var ./1 Nezaket yok, zarafet yok, akıl yokSuyu bol gönderdin, kuru çoğu kökBöylesi canlılar, yeryüzünde yükÜretim artığı, kulların da var ./2 Fiziki nizam var, yönelim kaosÇoğunluk onayı, noksan ve nahoş Görüntü...

Seni en son bir altın tepside masalına bıraktılar.Büyüdü masalın, büyüdü içinde yaşadığın şehir ve sen.Annen balkonda fesleğenler yetiştirirdi kış günü incinmiş bir inatlaBabana çok çay, yeterince az kahve ikramı.Yaz sıcağında esmerleşen tenin veKış günü giydiğin yeşil hırkan seni dünyada tuttuBuna alışmış gibiydin hep, bir şeyler seni bir yerde tuttu.Kardeşin seni...