Sürgünün sürgünümüz oldu ey Pîr!Senden öğrendik ayaklara kapanmayı biz.Af dilemeyi affa layık olmasak da.Mazlumların öyle azaldı kidünya sürgünü sen yokken.Vuslatları şehadetle Yaratana. Aynalar kör bu devirde, sağır bu devir iyiliğe, ihsana.Lambalar doğruysa ne olmuş?!Efendilerini doğurur oldu can analar, kutsal kadınlar!Leylâlar, Sunalar öyle susuz, sevgisiz.Sevgilinin gönlünü taklit için uçan kuşlar var...