Konuşamayan, yürüyemeyen yeğenimin camında gördüm ilk onu Minik ellere gölgesi düşüyordu Siyah bir hançer gibiydi, simsiyah *** Sonra da rastladım ona Kimsesizlerin yatağında Destek bekleyenlerin sofrasında Çaresizlerin boynundaydı *** Usulca yerleşiyordu ortama Suskunluğu fısıldıyordu kulaklara Merhaba diyordu açtığı yaralara Zehri veriyordu tüm organlara *** Yakınımdan gelmeseydi almazdım onu yüreğime Sır...