EYLÜLCE

Eylülce

hiç

Eylülce
Eylülce yine
Bir türkü var dilimde
Yağmurlar doğurdu şafak
Dallar göğe apansız uzandı
Duaya durdu gökkuşağı
Ağaçlar gövdesinden vurularak
Eylülce…

Eylülce
Yine eylülce türküler tutturdum
Kan kırmızı maziden
Hasret kokan nâmeler
Biri sana biri bana ömrümüzden
Gökten inen üç elma var bir de
Eylülce….

Eylülce
Yine eylül gibi alnımızda her kahır
Kalem dile gelmez suskun her satır
Ufalanıyor kırıntılar bir serçenin kanadında
Ufka doğru eğilmiş yalnız kimsesiz gurbette her satır
Eylülce eylülde yine aynı eylül gibi yüzün
Eylülce göklerim senin
Bulutsuzluk çiğlerinde tomurcuk bir ümit gibi
Eylülce kavuştuk mu yine
Bir eylül gibi
“Al ömrümü koy ömrünün ömrüne”
Eylülce
Doğru söyle Allah’ıma kitabıma
Sensin gelen değil mi
Eylülce

Halit Altındağ

Yazar notu : Bu şiirimi ister yukarıdan aşağı isterseniz de aşağıdan yukarıya doğru vurguları yerinde yaparak okuyabilirsiniz.