Gelmene Lüzum Kalmadı

Bu son seslenişim
Son sitemim belki de
Tüm sözcükleri bitirdim
Gönül yollarını beklemekten yoruldu

Gözlerim yıllar yılı boşa ağladı
Duygularım coşan seldi çağladı
Bahtım kızgın çölden farksız
Hasretim bağrımı dağladı

Tüm kelimeleri bitirdi dilim
Sana söyleyecek sözüm olmadı
Gelmene lüzum kalmadı

Ayrılık yaşamayalım diye
çözümler aradım biteviye
Senden ne gayret gördüm
Nede birazcık saygı sevgiye

Bağlanıp kaldı yüreğim
Başka sedalara koşmadım
Kabullenmedi başkasını
Hala boş duruyor dolmadı
Paramparça parçalandı
Doldurulamadı
Gelmene lüzum kalmadı

Yıllar özlemini çekerek ağartı saçımı
Yalnızlık pençesinde çırpındım serçe gibi
Ürkeğim derken tiril tiril titremişin
Davet etse ben gelirim demişsin
Neyi değiştirecek ki gelişin
Hislerim körelmişken
Umudu taşıyan dalarım kırılmışken
Seninle ilgilenemem
Bekletme gel diyemem
Verecek özüm kalmadı
Gelmene lüzum kalmadı

Uğrama sevda bağıma
Hastayım uzanmışım yatağıma
Öncesi olmadı sevdamızın
Sonrası da olmayacak
Geleceğim diyormuşsun
nafile gayretine gerek yok
Yüzüne bakmayacağım
Görecek gözüm kalmadı
Gelmene lüzum kalmadı

Doktor açıkça söyledi
Kalp tekliyormuş
Ecel döşüme oturmuş
Zamanını bekliyormuş
Konduğunda hayatın son noktası
Sevdası bitti diyecekler
Sana öfkelenecekler
Bana üzülür iken
Senide üzecekler
Olmadı be gülüm olmadı
Gelmene lüzum kalmadı.

Yusuf Değirmenci
Kayıt Tarihi : 4.7.2008 23:55:00